Geschreven door Samantha

Wanneer een kind geen kind mag zijn — omdat het de rol van volwassene moet dragen — raakt de natuurlijke balans in het gezin verstoord. Dat kind groeit te snel. Het leert te zorgen, te dragen, en te voelen voor anderen, zonder dat er ruimte is voor zijn eigen behoefte.

Wat doe jij als alles je te veel wordt? Wachten of bewegen? Soms loopt het je over de schoenen. Je energie is laag. Je doet leuke dingen in de hoop dat het helpt – even eruit, even iets voor jezelf. Maar diep vanbinnen blijft dat onrustige, gejaagde gevoel. En hoe harder je probeert om je beter te voelen, hoe verder het lijkt weg te glippen. ⚡ Waarom lukt opladen niet? Misschien denk je: ik doe toch alles goed? Je probeert positief te blijven. Je blijft in beweging. Je houdt alle ballen in...

Soms heb je zelf niet in de gaten dat je patroon je teveel energie kost. (Of toch ergens weet je het wel, maar hoe verander je het dan)

🧠 Hoofd vs. Lichaam: wie heeft bij jou de leiding? We zeggen het zo vaak tegen onszelf: "Ik heb rust nodig." En toch… luisteren we meestal pas als het lichaam écht hard begint te schreeuwen. De dialoog die je (misschien onbewust) dagelijks voert: 😴 Hoofd: Ik heb behoefte aan rust 😴 Lichaam: Ik ook, laten we even pauzeren 😓 Hoofd: Morgen neem ik tijd voor mezelf 😔 Lichaam: Maar ik snak nú naar rust 🤯 Hoofd: Eerst nog dit, dat en alles daartussenin 😵‍💫 Lichaam: Eén...

💖 Je hart draagt meer mee dan je denkt: over familielijnen, pijn en heling Wanneer je geboren wordt, lijkt het alsof je hart nog volmaakt is. Puur, nieuw, onbeschreven. Maar is dat wel zo? Soms draagt je hart vanaf het allereerste begin al beschadigingen mee. Niet van jou, maar van je familie. Van oude pijn, van verlies, van patronen. 👶 Vanuit het familiesysteem Dat je er op jonge leeftijd nog geen weet van hebt, betekent niet dat het er niet is. Sommige mensen voelen de pijn al als kind....